تعریف و کاربرد پمپ خلاء :

پمپ خلأ ( Vacuum Pump) دستگاهی است که یک خلأ نسبی یا فشار منفی را با تخلیه مولکول های هوا (یا دیگر گازها ) از یک محفظهٔ که آب‌بندی شده است، ایجاد می‌کند.

این وسیله اولین بار در سال ۱۶۵۰ میلادی توسط دانشمند آلمانی اتو فون گریکه و با انجام آزمایش نیمکره ماگدبورگ اختراع شد. پس از آن مدل‌های گوناگون بر اساس این  مورد و برای استفاده‌های گوناگون ساخته شده‌است.

پمپ‌های خلأ، با اتاقک‌ها و روش‌های عملیاتی مختلف خود قادر هستند طیف گسترده‌ای از سیستم‌های تولید و ایجاد خلأ را به وجود بیاورند. اغلب برای انجام کار مشخص یک پمپ مورد استفاده قرار میگیرد . این پمپ‌ها می‌توانند به صورت موازی یا سری در یک برنامه ی واحد استفاده شوند. با استفاده از یک پمپ جا به جایی مثبت که یکمقدار گاز را از دهانه ی ورودی به اگزوز (کانال خروجی) منتقل می‌کند، می‌توان یک خلاء تقریبی ، یا خلاء جزئی تولید کرد. به دلیل وجود محدودیت‌ های مکانیکی، این نوع از پمپ ها تنها قادر به ایجاد خلأ محدودی هستند.

برای رسیدن به خلاء با مقدار  بیشتر و بالاتر، از روش‌های دیگر و یا اضافه کردن پمپ های دیگر به صورت سری می‌توان استفاده کرد.

دستیابی به خلأ بالا کار بسیار سخت و دشواری میباشد؛ زیرا همه ی موادها هنگامی که در معرض خلأ قرار بگیرند کم و بیش به نوعی واکنش نشان می‌دهند.آزاد شدن گازهای قبلاً جذب شده (جذب سطحی)، تبخیر و اتفاقات دیگر خلأ ایجاد شده را پر کرده و از رسیدن به مقدار خلأ مورد نظر جلوگیری می‌کنند.

معمولاً تمام سطح در تماس با خلأ باید از موادی باشند که در دمای بالا پخته شده اند، تهیه شوند تا از میزان این گازها کاسته شود.